-اینو گفته بودم؟ یه‌بار کار پیش اومده بود، به همکارم نصف شب پیام دادم گفتم :«بردار، امرجنسیه!» طرف نگو یه‌چی دیگه خونده بود…خخخخ
+ اینو تا الان حداقل ده بار تو کانالا خوندم.
بابام یه نگاه بهم کرد که حداقل جلو عمه، شوهر نچسبشو ضایع نکنم. شوهرعمه هم برای اینکه کم نیاره، گفت:
-نه، این فرق داره.
+ آها! یعنی اشتباهی فکر کرده بود اضطراری به انگلیسی رو می‌گی؟
تازه فهمید چی گفته. در حالی که عمه بهش خیره شده بود گفت:
-ها؟ چیزه. دنبال چی هستی تو اصن؟ چایی هم سرد شده…
پا شد و رفت چایی بریزه. داشتم فکر می‌کردم چرا یکی باید به جای کانسپت واجب یا اضطراری این کلمه رو بگه؟ فارسی خودمون مگه چشه؟ نمی‌خوام جاج کنم ولی من که هیچ‌جوره نمی‌تونم اکسپت کنم. فرهنگستان زبان این همه زحمت می‌کشه که تو به جای اضطراری بگی امرجنسی؟ چون با کلاس‌تره؟
اوضاع ولی آکواردتر از این حرفاست. فقط گفتن معادل انگلیسی یه کلمه باکلاسی نیست. لول‌بندی داره. مثلا همین کلمه LUXURY. «لوکسوری» بگی، یعنی تازه کلاس زبان رو شروع که نه، الان تازه ثبت‌نام کردی، از هفته بعد کلاسات شروع می‌شه، لوکلاسه خلاصه. «لاکچری» بگی، یعنی حداقل تو سوشال‌مدیا گشتی و تو باغی . «لاکشری» بگی، یعنی بعدش رفتی یه سرچی هم کردی تو گوگل‌ترنسلیت و تلفظشو یاد گرفتی. یه مرحله بالاتر «لاگژریه» که دیگه نشون می‌ده الیت ونک به بالایی.
یه سابجکت دیگه هست، اون هم برای روابط غیرفلوچارتیه؛ مثلا به جای اینکه جلو خانواده لیترالی بگی «از یه دختره تو دانشگاه خوشم اومد، بهش گفتم عروس ننه‌ام می‌شی؟ اون هم محلی از اعراب بهم نذاشت و ضایع شدم»، می‌گی رو یکی تو یونی کراش زدم، بهش گفتم می‌آی ریلیشن‌شیپ داشته باشیم؟ ولی ایگنور کرد و تراماتایز شدم. این‌جوری گفتن حتی حقیقت ماجرا رو هم عوض می‌کنه برات. تو حالت اول برای بقیه یه بازنده‌ای که شبا با آهنگای مسعوووود جهانّی اون‌قدر بالشتت رو خیس می‌کنی (با اشک) تا خوابت ببره ولی توی حالت دوم شبیه یه لوزری که شبا پلی‌لیست ادل رو تو اکانت پریمیوم اسپاتیفایش پلی می‌کنه. دیگه انتخاب با خودته.
ولی واقعا بعضی وقتا هم باید حق داد. الان اینجا من اگه به تبعیت از فرهنگستان زبان به input بگم درون‌داد به output بگم بیرون‌داد، همین فردا پنجاه‌تا امضا جمع می‌شه. یا یه‌سری کلمات هستن که هنوز معادل فارسی خوبی براشون پیدا نشده؛ مثلا همین اسپویل فیلم. تا بخوای دهنتو به میزان لازم باز کنی، زبونتو بذاری لای دندونای جلوت و بگی لوث، تیتراژ فیلم هم رفته. خلاصه که به نظرم نباید همدیگه رو تو این زمینه جاج کنیم، چون اونلی کن جاج آس! جز اونایی که به وقت می‌گن تایم.