من دانشجوی در آستانه فارغالتحصیلی رشته مهندسی شیمی دانشگاه شریف هستم و تصمیم دارم برای ادامه تحصیل به حوزه علوم اجتماعی وارد شوم. در این متن از تجربه کنکور علوم اجتماعی سال ۹۹ گفتهام.
از قبل گفته شده بود که ساعت ۷:۳۰ درهای ورودی حوزهها بسته میشود. حوزه ما دانشکده تربیتبدنی دانشگاه تهران در خیابان کارگر بود. ساعت ۷:۱۵ به حوزه رسیدیم. پیدا کردن جای پارک زیاد سخت نبود. در ساختمانهای مختلف کنکورهای مختلفی برگزار میشد. کنکور ما یعنی کنکور علوم اجتماعی در راهروی سالن آمفیتئاتر این دانشکده برگزار میشد.
در فرم راهنمای آزمون که در سایت سازمان سنجش بود دو بار تأکید شده بود که در حوزههای امتحانی محلی برای نگهداری وسایل در نظر گرفته نمیشود و چیزی همراه خود نیاورید! به همین دلیل موبایلهایمان را داخل ماشین گذاشته بودیم. ولی وقتی به دم در سالن امتحانی رسیدیم دیدیم که مدام اعلام میکردند که اگر کسی موبایل دارد میتواند به فلان بخش تحویل دهد. نمیدانم که این مختص این حوزه بود یا همه حوزهها برعکس اعلامیه سازمان سنجش بخشی برای نگهداری امانات پیشبینی کردهاند. به هرحال خوب است که چنین بخشی وجود داشت. افراد زیادی بودند که موبایلشان را به همراه داشتند و در آنجا تحویل دادند.
دانشگاه محوطه زیبا و سرسبز و همراه چند حوض داشت. از همان ساعت ۷:۱۵ که رسیدیم امکان رفتن سر سالن امتحانی وجود داشت. ولی در محوطه دانشگاه منتظر ماندیم تا ساعت ۸ شود و سر جلسه امتحان برویم. ساعت ۸ سر جلسه رفتیم. برای ورود به سالن امتحانی به جای بازرسی بدنی از یک دستگاه فلزیاب سیار استفاده میشد و یک نگهبان کارت ورود به جلسه را چک میکرد. یک بار هم در طول آزمون کارتهای ورود به جلسه را چک کردند و تحویل گرفتند. ولی در هیچ مرحلهای کسی از من مدرک شناسایی نخواست.
ساعت ۸ اعلام کردند که امتحان ساعت ۸:۳۰ شروع میشود. عده زیادی اعتراض کردند که روی کارت ورود به جلسه و در سایت سازمان سنجش نوشته ۸! ولی مراقب مدام تأکید میکرد امتحان قانونا ۸:۳۰ شروع میشود. بعدا کاشف به عمل آمد که سازمان سنجش اعلام کرده ساعت ۸ «شروع فرایند آزمون» است! یعنی پخش کردن سوال، گرفتن نظرسنجی، اعلام نکات اولیه از بلندگو و اینگونه موارد.
کمی از نکات بهداشتی بگویم! تمام مراقبین ماسک داشتند. فاصله صندلیها مثل امتحانات عادی بود و چیزی به نام فاصله اجتماعی در چیدن صندلیها وجود نداشت! البته تعداد زیاد غایبان امتحان باعث میشد ناخواسته فاصله در خیلی جاها رعایت شود! با تخمین من حدود ۴۰ درصد داوطلبان غایب بودند. هرکس ماسک نداشت یا ماسکش خراب میشد مراقبها به او ماسک میدادند. اول جلسه هم روی دستها و بسته سوالات داوطلبین الکل زدند.
شرایط امتحان در اطراف من اصلا شبیه شرایط امتحان نبود! افراد بلند بلند با هم صحبت میکردند و از هم در مورد سوالات میپرسیدند و مراقبها هم واکنشی نداشتند. نکته عجیب این بود که دفترچه سوال همه افراد سالن از یک سری بود. یعنی حتی ترتیب سوالات و گزینهها برای افراد مختلف فرقی نداشت.
بازه سنی افراد حاضر در جلسه بسیار متنوع بود! افراد با سن و سال من که کمسنوسالترین افراد سر امتحان بودیم در اقلیت بودیم! داوطلبان ۳۰ و ۴۰ ساله زیاد به چشم میخورد و اگر خوب میگشتی تعداد خوبی هم داوطلب بالا ۵۰ سال میدیدی.
میخواهم یک نکته هم در مورد سوالات علوم اجتماعی بگویم که احتمالا برای همدانشگاهیهایم جالب باشد! سطح سوالات ریاضی به طوری بود که اگر بگویم «این سوالات به عنوان سوالات امتحان نهایی سوم دبیرستان هم سوالات سادهای به حساب میآمدند» اغراق نکردهام! مثلا یکی از سوالات محاسبه مساحت یک مثلث قائمالزاویه با دانستن طول اضلاع آن بود!